Menina

Alto: 11,5 cm

Diego Rodríguez de Silva e Velázquez (Sevilla, 1599 - Madrid, 1660), pintou a Familia Real no ano 1656 durante o reinado de Felipe IV, penúltimo monarca da dinastía dos Austrias. Facía máis de 10 anos (1643) que tivera lugar a caída do valido Conde Duque de Oliveirais, e oito anos (1648) do final da Guerra dos Trinta Anos co resultado da Paz de Westfalia, cuxas consecuencias para España e o reinado de Felipe IV foron unha clara decadencia. No ano no que Velázquezpintou este lenzo, o Rei estaba xa moi envellecido e con evidentes signos de cansazo ben demostrado na obra do mesmo autor.

Co título de La Familia de Felipe IV (onde Velázquez pinta unha escena de pazo e representa á infanta Margarita coas súas señorita de honra) aparecen no inventario do ano 11794. Máis tarde aparece catalogado no Museo do Prado en 1843 polo seu director José de Madrazo, co nome de Las Meninas, título que tivo un grande éxito literario e que perdurou ata os nosos días. O devandito título púxoselle ao cadro en referencia a dous personaxes que aparecen nel e apoiándose na descrición que fai da obra o pintor e escritorAntonio de Palomino e Velasco (1653-1726) na súa obra Museopictórico. Conta nesta obra que "dous damitas acompañan á infanta nena, son dous meninas". A palabra "menina" é de orixe portuguesa e é o equivalente a "paxe" en feminino. Chamaban así ás fillas dos personaxes da nobreza que entraban en Pazo como doncelas de honra de Las infantas e as acompañaban no seu séquito a todas as horas. Só recibían este apelativo ata que lles chegaba o momento da posta de longo; así pois eran sempre damas moi novas. Outros títulos que aparecen nos inventarios son: A Sr.a Emperatriz infanta de España coas súas damas e criados e unha anana onde se retratou o pintor a se mesmo pintando.

Sargadelos, a través da súa cerámica, reinterpreta esta figura en homenaxe á obra máis coñecida de Velázquez.

Texto da fábrica de Sargadelos.